บริเวณที่พบ : หน้าหอประชุม 1
ลักษณะพิเศษของพืช : สมุนไพร
ชื่ออื่น : มะนาวไม่รู้โห่ หนามขี้แฮด มะนาวโห่
ลักษณะทั่วไป : ไม้พุ่มขนาดเล็กถึงขนาดกลาง
ต้น : ตั้งตรง แตกกิ่งก้านจำนวนมาก ลำต้นและกิ่งก้านมีหนามแหลมยาว 2-4 เซนติเมตร ทุกส่วนของต้นมีน้ำยางสีขาว
ใบ : ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม ใบรูปไข่ กว้าง 2-4 เซนติเมตร ยาว 4-9 เซนติเมตร ปลายใบมนเว้าตื้น โคนใบมน ขอบใบเรียบ
แผ่นใบบิดเป็นคลื่นเล็กน้อย ผิวใบด้านบนสีเขียวเป็นมัน
ดอก : สีขาวนวล มีกลิ่นหอมอ่อนๆ ออกเป็นช่อแบบช่อกระจุกตามซอกใบและที่ปลายกิ่ง กลีบเลี้ยง5 กลีบ มีขนโคนกลีบดอกเชื่อมติดกัน
เป็นหลอดเล็กปลายแยก 5 แฉก บิดเวียนเล็กน้อย ดอกบานเต็มที่กว้าง 2-3 เซนติเมตร
ผล : ผลสดแบบมีเนื้อ ทรงกลมรี ผลอ่อนสีขาวอมชมพูและมีน้ำยางมาก ผลสุกสีม่วงดำ มีเมล็ดจำนวนมาก สีน้ำตาล
ประโยชน์ : รากเป็นยาขมเจริญอาหาร ใบสด แก้เจ็บคอ ผลสุกรับประทานได้ มีวิตามิน C สูง
           ผลสุก แก้โรคลักปิดลักเปิด
           ใบ แก้ท้องร่วง เจ็บคอ เจ็บในปาก แก้ปวดหู
           ราก เป็นยาขม บำรุงธาตุ ขับพยาธิ เป็นยาธาตุ เจริญอาหาร แก้คัน เป็นยาบำรุงกระเพาะอาหาร ใช้ใส่แผลพอก